Satesayyar

ပ်က္တတ္ေသာ စိတ္ေနသေဘာထားမ်ား၊အေတြးေခၚ အၾကံအစည္မ်ား အေတြ ့ၾကဳံစိတ္ကူး သေဘာထား စာေတြ ့ငါေတြ ့မ်ား သဘာဝက်က် ေရးဖြဲ ့ထားေသာ Blog ျဖစ္ပါတယ္..................

အသိအမွတ္ျပဳတယ္ဆုိတာ စိတ္သတၱိရွိမွ လုပ္ရဲတဲ့အလုပ္ျဖစ္တယ္

ေမာင္ေမာင္ဝမ္း
ဇြန္ ၈၊ ၂၀၁၁
အသိအမွတ္ျပဳတယ္ဆုိတာ စိတ္သတၱိရွိမွ လုပ္ရဲတဲ့အလုပ္ျဖစ္တယ္ …
(ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတိက)
ဦးသိန္းစိန္ၾကံ႕ဖြတ္အစုိးရတက္လာေတာ့ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကအစုိးရတရပ္အျဖစ္႐ႈျမင္တယ္ ဆုိတာကုိေၿပာခဲ့တယ္။မဲလိမ္လုိ႔ပဲတက္လာလာ၊မတရားလုပ္လုိ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ခပ္တည္တည္နဲ႔ေတာ့အစုိးရျဖစ္ လာတာပဲ(ျပည္သူေတြကမဲေပးလုိက္တာကုိး)ဒါကုိေဒၚစုသေဘာေပါက္တယ္၊လက္ခံခ်င္သည္ျဖစ္ေစ၊ လက္မခံခ်င္သည္ျဖစ္ေစ၊အစုိးရတရပ္ေတာ့ၿဖစ္လာၿပီ။ေဒၚစုဘက္က႐ုိးသားတယ္၊အရွိတရားကုိအရွိတရား အျဖစ္ၿမင္လုိက္တယ္။ဒါဟာစိတ္သတၱိတမ်ဳိးပါ။ဂၽြန္မက္ကိန္းျမန္မာႏုိင္ငံကုိလာေရာက္လုိ႔ၾကံ႕ဖြတ္အစုိးရရဲ႕ ဒုသမၼတဦးတင္ေအာင္ျမင့္ဦးနဲ႔ ေတြ႔ေတာ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ သာမန္ အရပ္သားတေယာက္လုိ သေဘာထားပါတယ္တဲ့၊ သေဘာကေတာ့သူလုိကုိယ္လုိပါပဲဆုိတဲ့အဓိပၸာယ္သက္ေရာက္တယ္။ သူတုိ႔အေနနဲ႔  ထူးထူးျခားျခား လူထုေခါင္းေဆာင္တုိ႔၊ ဒီမုိကေရစီေခါင္းေဆာင္တုိ႔ သတ္မွတ္ဖုိ႔ အသိအမွတ္မျပဳပါဘူးေပါ့ … ဒါဟာ အရွိတရားကုိ မ်က္ကြယ္ျပဳလုိက္ျခင္းပါ။
 က်ေနာ္အရင္က အသိအမွတ္ျပဳျခင္းရဲ႕ အႏွစ္သာရနဲ႔ စိတ္ခြန္အားသတၱိကုိသိပ္သေဘာေပါက္ခဲ့ပါဘူး။ ဆရာေတာ္ဦးေဇာတိကရဲ႕တရားေတာ္ေတြကုိစာအုပ္စာေပေတြကေန ဖတ္႐ႈရတဲ့ အခါေရာက္မွ ေကာင္းေကာင္းသေဘာေပါက္လာတယ္။တကယ္ေတာ့အသိအမွတ္ျပဳတယ္ဆုိတာ စိတ္သတၱိရွိမွ လုပ္ရဲတဲ့အလုပ္ တဲ့၊ သိပ္မွန္လုိက္တဲ့စကားဗ်ာ။ က်ေနာ့္ဘဝမွာ ဒီအယူအဆေလးက အေတာ္ကုိလႊမ္းမုိးသြားခဲ့တယ္။ အတိတ္ကုိ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ လူတေယာက္ေယာက္ရဲ႕ ေကာင္းကြက္ ေတာ္ကြက္ေတြကုိ အသိမွတ္အျပဳဖုိ႔ဆုိတာ အေျပာလြယ္သေလာက္ အလုပ္ခက္တယ္။ ဆရာေတာ္ေျပာသလုိ စိတ္ခြန္အားစိတ္သတၱိေတြ လုိတယ္။ က်ေနာ္ ဒီအမွန္တရားကုိ လက္ေတြ႔က်င့္သုံးၾကည့္တယ္။ က်ေနာ္ အဂၤလိပ္စာ က်ဴရွင္ဆရာတေယာက္ အျဖစ္ရပ္တည္ေတာ့ စာေတာ္တဲ့ ေက်ာင္းသားေတြကုိ အရွိကုိအရွိအတုိင္း အပုိအလုိမရွိ အသိအမွတ္ ျပဳၾကည့္တယ္။ အဲဒီေတာ့ ဒီေက်ာင္းသားေတြဟာ ပုိပုိၿပီးေတာ္လာတာကုိ ေတြ႔ရတယ္။ အေတာ္ ရွက္စရာေကာင္းတဲ့လုပ္ရပ္ေတြနဲ႔ စိတ္အစဥ္ေတြကုိ ေျပးျမင္မိတယ္။ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ မေကာင္းတာမ်ားကုိသာ အသိအမွတ္ျပဳဖုိ႔ ဝန္မေလးတတ္ၾကေပမယ့္လုိ႔   ေကာင္းကြက္ေတြကုိ အသိအမွတ္ျပဳဖုိ႔ၾက အေတာ္ဝန္ေလးတတ္ၾကတာ မဟုတ္လား။ ဒါဟာ သာမန္စိတ္ပါ၊ လုိအပ္ခ်က္ေတြကုိလည္းေစတနာေရွ႕ထား ေထာက္ျပတယ္။ ေက်ာင္းသားေတြဟာ လုိလုိလားလား ခံယူၿပီး ႀကိဳးစားလာတာကုိေတြ႔ရတာ အမွန္ပါ။ ဒါကုိ အသိအမွတ္ျပဳျခင္းရဲ႕ အက်ဳိးရလာဒ္လုိ႔ ခံယူမိတယ္။ အျပင္ေလာက လူမႈဆက္ဆံေရးနယ္ပယ္မွာလည္း က်င္႔သုံးၾကည့္တယ္။ အဲဒီလုိ အသိအမွတ္ျပဳခံရတဲ့သူေတြဟာ ကုိယ့္ကုိ ခင္မင္ေလးစားလာတာ လက္ေတြ႔ပါ။
အသိအမွတ္ျပဳတယ္ဆုိတာ အပုိအလုိမရွိ က်င့္သုံးရတဲ့ကိစၥပါ။ ပုိသြားတယ္ဆုိ ေျမႇာက္ေျပာတာ၊ ဘုန္းေတာ္ဘြဲ႔ေတြခ်ီးက်ဴးတာျဖစ္သြားမယ္။လုိေျပာတယ္ဆုိရင္ေတာ့အသိအမွတ္မျပဳရဲတာနဲ႔အတူတူပါပဲ။ အသိအမွတ္မျပဳရဲတာဟာမုန္းတီးျခင္းေတြ၊မနာလုိျခင္းေတြယွဥ္တြဲရာကၿဖစ္ေပၚလာတဲ့ ေဒါသစိတ္ေတြပါ။
ဒါေပမယ့္လုိ႔အယူအဆတခု၊လုပ္ရပ္တခုအေပၚမွာေတာ့႐ႈေထာင့္ဆုိတာရွိပါတယ္။ဘယ္႐ႈေထာင့္က ရပ္တည္ေျပာတာလည္းဆုိတဲ့အေပၚတည္မွီၿပီးအသိအမွတ္ျပဳျခင္းေတြ၊မျပဳျခင္းေတြဆုိတာကြဲျပားႏုိင္ပါတ ယ္။ဥပမာ။။ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဟာတုိင္းျပည္ရဲ႕ေခါင္းေဆာင္ၿဖစ္တယ္၊တပ္မေတာ္ရဲ႕ဖခင္ၿဖစ္တယ္။ ဒါဟာအသိအမွတ္ၿပဳကုိျပဳရမယ့္အရာပါ။ပကတိတည္ရွိခဲ့တဲ့အရာေတြမဟုတ္လား။သူလုပ္ခဲ့တဲ့လုပ္ရပ္ေတြ၊ သူၿပဳမူေဆာင္ရြက္ခဲ့တဲ့အရာေတြအေပၚမွာေတာ့႐ႈေထာင့္အေပၚလုိက္ၿပီးကြဲျပားႏုိင္ပါတယ္။ ထုိနည္းတူစြာပဲေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာလူထုေခါင္းေဆာင္၊ဒီမုိကေရစီေခါင္းေဆာင္၊အမ်ဳိးသားဒီမုိကေ ရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ပါတီရဲ႕ေခါင္းေဆာင္ဗ်ာ၊ရွင္းပါတယ္။ဒါေတြဟာလက္ေတြ႔ပကတိအရွိတရားေတြပါ။သူ႔ရဲ႕လုပ္ေ ဆာင္ခ်က္ေတြနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔အသိမွတ္ျပဳမယ္၊မျပဳဘူးဆုိတာဒါကရပ္တည္ခ်က္႐ႈေထာင့္နဲ႔ဆုိင္သြားၿပီ။ (ဒါသူတုိ႔သေဘာ)
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးေစာေမာင္လက္ထက္ကလည္းဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးေစာေ မာင္လုိ႔ပဲသုံးတယ္။ဦးေစာေမာင္လုိ႔ေတာင္မသုံးဘူး။ထုိနည္းတူစြာပဲဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊ၊ေမာင္ေအး စသည္ျဖင့္ေပါ့၊ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးလုိ႔ပဲေခၚေဝၚတယ္၊ဒါဟာအသိအမွတ္ျပဳရဲတဲ့စိတ္သတၱိကုိဖာ္ညႊန္းေနတာပဲ။ စစ္အာဏာရွင္မ်ားဘက္ကက် ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လုိ႔ ေခၚေဝၚဖုိ႔သတၱိေ တြေမြးႏုိင္ပါၿပီလား။အသိအမွတ္ျပဳရဲပါၿပီလား။သာမန္ၾကည့္မယ္ဆုိဘာမွမဟုတ္သလုိထင္ရေပမယ့္သိပ္အ ႀကီးတဲ့ကိစၥပါ။ၿမန္မာဆုိတာကုိမေျပာင္းလဲဘဲနဲ႔ဗမာလုိ႔ဆက္သုံးစြဲေနတဲ့ႏုိင္ငံတကာနဲ႔အတုိက္ခံမ်ားကုိရွတ္  ခ်လုိက္တဲ့အာဏာရွင္ႀကီးမ်ားကေရာအထက္ေဖာ္ျပပါကိစၥမ်ားကုိေၿပာင္းလဲဖုိ႔အသိအမွတ္ျပဳရဲဖုိ႔စိတ္ခြန္ အားေတြရွိပါရဲ႕လား။ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာဒုသမၼတႀကီးဦးတင္ေအာင္ျမင့္ဦးေၿပာသလုိသာမန္အရပ္ သားတေယာက္ပါဆုိရင္ဘာ့ေၾကာင့္စူပါပါဝါနုိင္ငံႀကီးကထင္ရွားတဲ့ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္တေယာက္က ေ ရးႀကီးခြင္က်ယ္ေျပာဆုိၿပီးသမၼတႀကီးကေရာဘာလုိ႔ေရးႀကီးခြင္က်ယ္စကားထဲထည့္ေျပာေနရတာလဲ၊ ဒါဟာအာဃာတေတြ၊အၿငိဳးေတြ၊အမုန္းေတြႀကီးေနဆဲဆုိတာကုိေဖာ္က်ဴးလုိက္ျခင္းရဲ႕သေကၤတစကားရိပ္ေ တြပါ။က်ေနာ္အက်ဥ္းေထာင္တြင္းမွာရွိေနတုန္းအခါတုန္းကေထာင္က်လာတဲ့တပ္ရင္းမွဴးတေယာက္နဲ႔ဆုံ ခဲ့တယ္။က်ေနာ္ကသူ႔ကုိတပ္ရင္းမွဴးႀကီးလုိ႔ပဲေခၚတယ္။(ဒီအေခၚအေဝၚကုိသူမျငင္းပယ္ခဲ့ပါဘူး - အဲဒီအ ခ်ိန္မွာသူဟာေထာင္က်လာတဲ့ေထာင္သားတေယာက္ပါ)ဒါေပမယ့္လုိ႔က်ေနာ္ကေထာင္ရဲ႕အႀကီးဆုံးအုပ္ ခ်ဳပ္ေရးအရာရွိကုိေထာင္ပုိင္ႀကီး၊ေထာင္ပုိင္ႀကီးလုိ႔ေခၚေဝၚတဲ့ကိစၥကုိက်သူကတားျမစ္ခဲ့တယ္၊ နာမည္တပ္ေခၚပါတဲ့။က်ေနာ္သူ႔ရဲ႕စိတ္သတၱိနဲ႔စိတ္ခြန္အားကုိသေဘာေပါက္လုိက္ပါတယ္။သူ႔မွာလူေတြကုိ အသိအမွတ္မျပဳရဲတဲ့ေရာဂါၿဖစ္ေနတာကုိး၊(သူ႔ကုိအသိအမွတ္ျပဳတာကုိေတာ့ခံခ်င္ၿပီးသူကက်အသိအမွတ္ ၿပဳဖုိ႔ ဝန္ေလးတတ္တဲ့အမ်ဳိးစားပါ)။

ေနာက္တခါႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားကိစၥ။ႏုိင္ငံေရးလုပ္ေဆာင္ခ်က္ေၾကာင့္ေထာင္သြင္းအက်ဥ္းခ်ခံ ရတယ္ဆုိႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေပါ့။ဒါရွင္းပါတယ္။ဒါကုိျငင္းပယ္တဲ့ကိစၥဟာအမွန္ကုိမ်က္ကြယ္ျပဳလုိက္ျခင္းပါ၊ အသိအမွတ္မျပဳရဲျခင္းပါ။ႏုိင္ငံေရးလုပ္ေဆာင္ခ်က္ေၾကာင့္အက်ဥ္းခ်ခံရသူဟာနုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားျဖစ္ တယ္္။ယုံၾကည္ခ်က္အက်ဥ္းသားတုိ႔ဘာတုိ႔ဆုိတာစကားလုံးေတြနဲ႔ ႐ႈတ္ေထြးသြားႏုိင္တဲ့ကိစၥ။
ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြလႊတ္ေပးပါလုိ႔ေျပာတာႏုိင္ငံေရးလုပ္ေဆာင္ခ်က္ေၾကာင့္ပုဒ္မအမ်ဳိးမ်ဳိး တပ္ၿပီးေထာင္ခ်ထားေသာသူမ်ားကုိဆုိလုိတာ။ဒါကုိေဝ့လည္ေၾကာင္ပတ္နဲ႔ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမရွိပါဘူး ဆုိတာအသိအမွတ္ျပဳဖုိ႔စိတ္ခြန္အားနည္းေနတဲ့အရာလုိ႔ပဲစြပ္စြဲခ်င္တယ္။အသိအမွတ္ျပဳဖုိ႔ကုိေတာင္မွ ဝန္ေလးေနတယ္ဆုိရင္ေရွ႕ဆက္သြားမယ့္အမ်ဳိးသားၿပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးဆုိတာကုိဘယ္လုိလွမ္းၾကမလဲ။ စစ္အာဏာရွင္အဆက္ဆက္ဟာသူတုိ႔စည္းစိမ္အာဏာတည္ျမဲေရးအတြက္တပ္မေတာ္ကုိအသုံးခ်သြားၾက  တယ္။က်ေနာ္တုိ႔အတုိက္အခံမ်ားဟာတပ္မေတာ္နဲ႔စစ္အာဏာရွင္တစုကုိခြဲျမင္ဖုိ႔ေတာ့လုိတယ္။ႏုိင္ငံ့ဝန္ထမ္း ဆုိတာႏုိင္ငံေရးသိပၸံအသုံးအႏႈန္းနဲ႔ေျပာရရင္(State)ပဲ၊ႏုိင္ငံရဲ႕သယံဇာတေတြ၊အရင္းအျမစ္ေတြ၊ေလထု ၊ေၿမထု၊ေရထုစသျဖင့္ေပါ့၊ဒါေတြဟာတုိက္ရတဲ့အမ်ဳိးမဟုတ္ဘူး၊က်ေနာ္တုိ႔တုိက္ရမွာအစုိးရ(Governmen t)၊Stateဆုိတာဘယ္အစုိးရတက္လာလာသူကရွိေနမွာပဲတပ္မေတာ္ဟာႏု္င္ငံ့ဝန္ထမ္းျဖစ္တယ္၊သူကဘယ္ အစုိးရတက္လာလာတပ္မေတာ္ဆုိတာရွိေနမွာပဲ၊ဒါကုိအသိအမွတ္ျပဳရမယ္။အသိအမွတ္လည္း ျပဳရဲရမယ္။
စစ္အာဏာရွင္ႀကိဳးကုိင္ခံအစုိးရလုိ႔ပဲေျပာေျပာ၊ၾကံ႕ဖြတ္အစုိးရလုိ႔ပဲေခၚေခၚသူတုိ႔ကုိတခုေမးခ်င္ပါ တယ္။ၿမန္မာႏုိင္ငံမွာရွိတဲ့လူထုအမ်ားစုဟာဆင္းရဲတြင္းနက္ေနပါတယ္ဆုိတာကုိအသိအမွတ္ၿပဳရဲပါသလား၊ လူထုႀကီးအမွန္တကယ္ဆင္းရဲတြင္းနက္တယ္၊မနက္ဘူးဆိုတာကုိစာဖတ္သူမ်ားပဲသုံးသပ္ၿပီးအေျဖမွန္ထု တ္ေပးပါ။အမွန္တကယ္အဘက္ဘက္ကယုိယြင္းပ်က္စီးၿပီးနိမ့္က်ေနတာကုိလက္ရွိအုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့အစုိးရ အသိအမွတ္မျပဳႏုိင္သမွ်ကာလပတ္လုံးအတုိက္အခံမ်ားနဲ႔ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးေရးတုိ႔၊အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ ၿမတ္ေရးတုိ႔ ဆုိတာေတြဟာ အလွမ္းေဝးေနဦးမွာပါ။
တခုေတာ့ေျပာခ်င္ပါတယ္။ဂၽြန္မက္ကိန္းကေၿပာတယ္…ၿပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးေတြမလုပ္ဘူးဆုိရင္ အာရပ္ကမၻာလုိလူထုေတာ္လွန္ေရးေတြနဲ႔ၾကံဳေတြ႔ႏုိင္တယ္လုိ႔ေျပာဆုိခ်က္ဟာတန္ခုိးရွင္မုိ႔ ေဖာက္ထြင္းျမ င္ႏုိင္လုိ႔ေျပာသြားတာမဟုတ္ဘူး၊ရမ္းတုတ္ၿပီးေၿပာသြားတာလည္းမဟုတ္ဘူး … … သူဟာႏုိင္ငံေရးကၽြမ္းက်င္သူျဖစ္တယ္။ေရွ႕ကုိႀကိဳျမင္ေနတယ္…။အေတြ႔အၾကံဳနဲ႔သင္ခန္းစာေတြက ေပး လုိက္တဲ့ ျပဌာန္းခ်က္ပဲ။
အသိအမွတ္ျပဳတယ္ဆုိတာ စိတ္သတၱိရွိမွ လုပ္ရဲတဲ့အလုပ္ျဖစ္တယ္ … …။
အားလုံးကုိေလးစားစြာျဖင့္
ေမာင္ေမာင္ဝမ္း
ေမာင္ေမာင္ဝမ္း
ဇြန္ ၈၊ ၂၀၁၁
အသိအမွတ္ျပဳတယ္ဆုိတာ စိတ္သတၱိရွိမွ လုပ္ရဲတဲ့အလုပ္ျဖစ္တယ္ …
(ဆရာေတာ္ ဦးေဇာတိက)
ဦးသိန္းစိန္ၾကံ႕ဖြတ္အစုိးရတက္လာေတာ့ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကအစုိးရတရပ္အျဖစ္႐ႈျမင္တယ္ ဆုိတာကုိေၿပာခဲ့တယ္။မဲလိမ္လုိ႔ပဲတက္လာလာ၊မတရားလုပ္လုိ႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ခပ္တည္တည္နဲ႔ေတာ့အစုိးရျဖစ္ လာတာပဲ(ျပည္သူေတြကမဲေပးလုိက္တာကုိး)ဒါကုိေဒၚစုသေဘာေပါက္တယ္၊လက္ခံခ်င္သည္ျဖစ္ေစ၊ လက္မခံခ်င္သည္ျဖစ္ေစ၊အစုိးရတရပ္ေတာ့ၿဖစ္လာၿပီ။ေဒၚစုဘက္က႐ုိးသားတယ္၊အရွိတရားကုိအရွိတရား အျဖစ္ၿမင္လုိက္တယ္။ဒါဟာစိတ္သတၱိတမ်ဳိးပါ။ဂၽြန္မက္ကိန္းျမန္မာႏုိင္ငံကုိလာေရာက္လုိ႔ၾကံ႕ဖြတ္အစုိးရရဲ႕ ဒုသမၼတဦးတင္ေအာင္ျမင့္ဦးနဲ႔ ေတြ႔ေတာ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ သာမန္ အရပ္သားတေယာက္လုိ သေဘာထားပါတယ္တဲ့၊ သေဘာကေတာ့သူလုိကုိယ္လုိပါပဲဆုိတဲ့အဓိပၸာယ္သက္ေရာက္တယ္။ သူတုိ႔အေနနဲ႔  ထူးထူးျခားျခား လူထုေခါင္းေဆာင္တုိ႔၊ ဒီမုိကေရစီေခါင္းေဆာင္တုိ႔ သတ္မွတ္ဖုိ႔ အသိအမွတ္မျပဳပါဘူးေပါ့ … ဒါဟာ အရွိတရားကုိ မ်က္ကြယ္ျပဳလုိက္ျခင္းပါ။
 က်ေနာ္အရင္က အသိအမွတ္ျပဳျခင္းရဲ႕ အႏွစ္သာရနဲ႔ စိတ္ခြန္အားသတၱိကုိသိပ္သေဘာေပါက္ခဲ့ပါဘူး။ ဆရာေတာ္ဦးေဇာတိကရဲ႕တရားေတာ္ေတြကုိစာအုပ္စာေပေတြကေန ဖတ္႐ႈရတဲ့ အခါေရာက္မွ ေကာင္းေကာင္းသေဘာေပါက္လာတယ္။တကယ္ေတာ့အသိအမွတ္ျပဳတယ္ဆုိတာ စိတ္သတၱိရွိမွ လုပ္ရဲတဲ့အလုပ္ တဲ့၊ သိပ္မွန္လုိက္တဲ့စကားဗ်ာ။ က်ေနာ့္ဘဝမွာ ဒီအယူအဆေလးက အေတာ္ကုိလႊမ္းမုိးသြားခဲ့တယ္။ အတိတ္ကုိ ျပန္စဥ္းစားၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ လူတေယာက္ေယာက္ရဲ႕ ေကာင္းကြက္ ေတာ္ကြက္ေတြကုိ အသိမွတ္အျပဳဖုိ႔ဆုိတာ အေျပာလြယ္သေလာက္ အလုပ္ခက္တယ္။ ဆရာေတာ္ေျပာသလုိ စိတ္ခြန္အားစိတ္သတၱိေတြ လုိတယ္။ က်ေနာ္ ဒီအမွန္တရားကုိ လက္ေတြ႔က်င့္သုံးၾကည့္တယ္။ က်ေနာ္ အဂၤလိပ္စာ က်ဴရွင္ဆရာတေယာက္ အျဖစ္ရပ္တည္ေတာ့ စာေတာ္တဲ့ ေက်ာင္းသားေတြကုိ အရွိကုိအရွိအတုိင္း အပုိအလုိမရွိ အသိအမွတ္ ျပဳၾကည့္တယ္။ အဲဒီေတာ့ ဒီေက်ာင္းသားေတြဟာ ပုိပုိၿပီးေတာ္လာတာကုိ ေတြ႔ရတယ္။ အေတာ္ ရွက္စရာေကာင္းတဲ့လုပ္ရပ္ေတြနဲ႔ စိတ္အစဥ္ေတြကုိ ေျပးျမင္မိတယ္။ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ မေကာင္းတာမ်ားကုိသာ အသိအမွတ္ျပဳဖုိ႔ ဝန္မေလးတတ္ၾကေပမယ့္လုိ႔   ေကာင္းကြက္ေတြကုိ အသိအမွတ္ျပဳဖုိ႔ၾက အေတာ္ဝန္ေလးတတ္ၾကတာ မဟုတ္လား။ ဒါဟာ သာမန္စိတ္ပါ၊ လုိအပ္ခ်က္ေတြကုိလည္းေစတနာေရွ႕ထား ေထာက္ျပတယ္။ ေက်ာင္းသားေတြဟာ လုိလုိလားလား ခံယူၿပီး ႀကိဳးစားလာတာကုိေတြ႔ရတာ အမွန္ပါ။ ဒါကုိ အသိအမွတ္ျပဳျခင္းရဲ႕ အက်ဳိးရလာဒ္လုိ႔ ခံယူမိတယ္။ အျပင္ေလာက လူမႈဆက္ဆံေရးနယ္ပယ္မွာလည္း က်င္႔သုံးၾကည့္တယ္။ အဲဒီလုိ အသိအမွတ္ျပဳခံရတဲ့သူေတြဟာ ကုိယ့္ကုိ ခင္မင္ေလးစားလာတာ လက္ေတြ႔ပါ။
အသိအမွတ္ျပဳတယ္ဆုိတာ အပုိအလုိမရွိ က်င့္သုံးရတဲ့ကိစၥပါ။ ပုိသြားတယ္ဆုိ ေျမႇာက္ေျပာတာ၊ ဘုန္းေတာ္ဘြဲ႔ေတြခ်ီးက်ဴးတာျဖစ္သြားမယ္။လုိေျပာတယ္ဆုိရင္ေတာ့အသိအမွတ္မျပဳရဲတာနဲ႔အတူတူပါပဲ။ အသိအမွတ္မျပဳရဲတာဟာမုန္းတီးျခင္းေတြ၊မနာလုိျခင္းေတြယွဥ္တြဲရာကၿဖစ္ေပၚလာတဲ့ ေဒါသစိတ္ေတြပါ။
ဒါေပမယ့္လုိ႔အယူအဆတခု၊လုပ္ရပ္တခုအေပၚမွာေတာ့႐ႈေထာင့္ဆုိတာရွိပါတယ္။ဘယ္႐ႈေထာင့္က ရပ္တည္ေျပာတာလည္းဆုိတဲ့အေပၚတည္မွီၿပီးအသိအမွတ္ျပဳျခင္းေတြ၊မျပဳျခင္းေတြဆုိတာကြဲျပားႏုိင္ပါတ ယ္။ဥပမာ။။ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဟာတုိင္းျပည္ရဲ႕ေခါင္းေဆာင္ၿဖစ္တယ္၊တပ္မေတာ္ရဲ႕ဖခင္ၿဖစ္တယ္။ ဒါဟာအသိအမွတ္ၿပဳကုိျပဳရမယ့္အရာပါ။ပကတိတည္ရွိခဲ့တဲ့အရာေတြမဟုတ္လား။သူလုပ္ခဲ့တဲ့လုပ္ရပ္ေတြ၊ သူၿပဳမူေဆာင္ရြက္ခဲ့တဲ့အရာေတြအေပၚမွာေတာ့႐ႈေထာင့္အေပၚလုိက္ၿပီးကြဲျပားႏုိင္ပါတယ္။ ထုိနည္းတူစြာပဲေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာလူထုေခါင္းေဆာင္၊ဒီမုိကေရစီေခါင္းေဆာင္၊အမ်ဳိးသားဒီမုိကေ ရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ပါတီရဲ႕ေခါင္းေဆာင္ဗ်ာ၊ရွင္းပါတယ္။ဒါေတြဟာလက္ေတြ႔ပကတိအရွိတရားေတြပါ။သူ႔ရဲ႕လုပ္ေ ဆာင္ခ်က္ေတြနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔အသိမွတ္ျပဳမယ္၊မျပဳဘူးဆုိတာဒါကရပ္တည္ခ်က္႐ႈေထာင့္နဲ႔ဆုိင္သြားၿပီ။ (ဒါသူတုိ႔သေဘာ)
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးေစာေမာင္လက္ထက္ကလည္းဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးေစာေ မာင္လုိ႔ပဲသုံးတယ္။ဦးေစာေမာင္လုိ႔ေတာင္မသုံးဘူး။ထုိနည္းတူစြာပဲဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊ၊ေမာင္ေအး စသည္ျဖင့္ေပါ့၊ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးလုိ႔ပဲေခၚေဝၚတယ္၊ဒါဟာအသိအမွတ္ျပဳရဲတဲ့စိတ္သတၱိကုိဖာ္ညႊန္းေနတာပဲ။ စစ္အာဏာရွင္မ်ားဘက္ကက် ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကုိ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လုိ႔ ေခၚေဝၚဖုိ႔သတၱိေ တြေမြးႏုိင္ပါၿပီလား။အသိအမွတ္ျပဳရဲပါၿပီလား။သာမန္ၾကည့္မယ္ဆုိဘာမွမဟုတ္သလုိထင္ရေပမယ့္သိပ္အ ႀကီးတဲ့ကိစၥပါ။ၿမန္မာဆုိတာကုိမေျပာင္းလဲဘဲနဲ႔ဗမာလုိ႔ဆက္သုံးစြဲေနတဲ့ႏုိင္ငံတကာနဲ႔အတုိက္ခံမ်ားကုိရွတ္  ခ်လုိက္တဲ့အာဏာရွင္ႀကီးမ်ားကေရာအထက္ေဖာ္ျပပါကိစၥမ်ားကုိေၿပာင္းလဲဖုိ႔အသိအမွတ္ျပဳရဲဖုိ႔စိတ္ခြန္ အားေတြရွိပါရဲ႕လား။ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာဒုသမၼတႀကီးဦးတင္ေအာင္ျမင့္ဦးေၿပာသလုိသာမန္အရပ္ သားတေယာက္ပါဆုိရင္ဘာ့ေၾကာင့္စူပါပါဝါနုိင္ငံႀကီးကထင္ရွားတဲ့ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္တေယာက္က ေ ရးႀကီးခြင္က်ယ္ေျပာဆုိၿပီးသမၼတႀကီးကေရာဘာလုိ႔ေရးႀကီးခြင္က်ယ္စကားထဲထည့္ေျပာေနရတာလဲ၊ ဒါဟာအာဃာတေတြ၊အၿငိဳးေတြ၊အမုန္းေတြႀကီးေနဆဲဆုိတာကုိေဖာ္က်ဴးလုိက္ျခင္းရဲ႕သေကၤတစကားရိပ္ေ တြပါ။က်ေနာ္အက်ဥ္းေထာင္တြင္းမွာရွိေနတုန္းအခါတုန္းကေထာင္က်လာတဲ့တပ္ရင္းမွဴးတေယာက္နဲ႔ဆုံ ခဲ့တယ္။က်ေနာ္ကသူ႔ကုိတပ္ရင္းမွဴးႀကီးလုိ႔ပဲေခၚတယ္။(ဒီအေခၚအေဝၚကုိသူမျငင္းပယ္ခဲ့ပါဘူး - အဲဒီအ ခ်ိန္မွာသူဟာေထာင္က်လာတဲ့ေထာင္သားတေယာက္ပါ)ဒါေပမယ့္လုိ႔က်ေနာ္ကေထာင္ရဲ႕အႀကီးဆုံးအုပ္ ခ်ဳပ္ေရးအရာရွိကုိေထာင္ပုိင္ႀကီး၊ေထာင္ပုိင္ႀကီးလုိ႔ေခၚေဝၚတဲ့ကိစၥကုိက်သူကတားျမစ္ခဲ့တယ္၊ နာမည္တပ္ေခၚပါတဲ့။က်ေနာ္သူ႔ရဲ႕စိတ္သတၱိနဲ႔စိတ္ခြန္အားကုိသေဘာေပါက္လုိက္ပါတယ္။သူ႔မွာလူေတြကုိ အသိအမွတ္မျပဳရဲတဲ့ေရာဂါၿဖစ္ေနတာကုိး၊(သူ႔ကုိအသိအမွတ္ျပဳတာကုိေတာ့ခံခ်င္ၿပီးသူကက်အသိအမွတ္ ၿပဳဖုိ႔ ဝန္ေလးတတ္တဲ့အမ်ဳိးစားပါ)။

ေနာက္တခါႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားကိစၥ။ႏုိင္ငံေရးလုပ္ေဆာင္ခ်က္ေၾကာင့္ေထာင္သြင္းအက်ဥ္းခ်ခံ ရတယ္ဆုိႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေပါ့။ဒါရွင္းပါတယ္။ဒါကုိျငင္းပယ္တဲ့ကိစၥဟာအမွန္ကုိမ်က္ကြယ္ျပဳလုိက္ျခင္းပါ၊ အသိအမွတ္မျပဳရဲျခင္းပါ။ႏုိင္ငံေရးလုပ္ေဆာင္ခ်က္ေၾကာင့္အက်ဥ္းခ်ခံရသူဟာနုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားျဖစ္ တယ္္။ယုံၾကည္ခ်က္အက်ဥ္းသားတုိ႔ဘာတုိ႔ဆုိတာစကားလုံးေတြနဲ႔ ႐ႈတ္ေထြးသြားႏုိင္တဲ့ကိစၥ။
ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြလႊတ္ေပးပါလုိ႔ေျပာတာႏုိင္ငံေရးလုပ္ေဆာင္ခ်က္ေၾကာင့္ပုဒ္မအမ်ဳိးမ်ဳိး တပ္ၿပီးေထာင္ခ်ထားေသာသူမ်ားကုိဆုိလုိတာ။ဒါကုိေဝ့လည္ေၾကာင္ပတ္နဲ႔ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားမရွိပါဘူး ဆုိတာအသိအမွတ္ျပဳဖုိ႔စိတ္ခြန္အားနည္းေနတဲ့အရာလုိ႔ပဲစြပ္စြဲခ်င္တယ္။အသိအမွတ္ျပဳဖုိ႔ကုိေတာင္မွ ဝန္ေလးေနတယ္ဆုိရင္ေရွ႕ဆက္သြားမယ့္အမ်ဳိးသားၿပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးဆုိတာကုိဘယ္လုိလွမ္းၾကမလဲ။ စစ္အာဏာရွင္အဆက္ဆက္ဟာသူတုိ႔စည္းစိမ္အာဏာတည္ျမဲေရးအတြက္တပ္မေတာ္ကုိအသုံးခ်သြားၾက  တယ္။က်ေနာ္တုိ႔အတုိက္အခံမ်ားဟာတပ္မေတာ္နဲ႔စစ္အာဏာရွင္တစုကုိခြဲျမင္ဖုိ႔ေတာ့လုိတယ္။ႏုိင္ငံ့ဝန္ထမ္း ဆုိတာႏုိင္ငံေရးသိပၸံအသုံးအႏႈန္းနဲ႔ေျပာရရင္(State)ပဲ၊ႏုိင္ငံရဲ႕သယံဇာတေတြ၊အရင္းအျမစ္ေတြ၊ေလထု ၊ေၿမထု၊ေရထုစသျဖင့္ေပါ့၊ဒါေတြဟာတုိက္ရတဲ့အမ်ဳိးမဟုတ္ဘူး၊က်ေနာ္တုိ႔တုိက္ရမွာအစုိးရ(Governmen t)၊Stateဆုိတာဘယ္အစုိးရတက္လာလာသူကရွိေနမွာပဲတပ္မေတာ္ဟာႏု္င္ငံ့ဝန္ထမ္းျဖစ္တယ္၊သူကဘယ္ အစုိးရတက္လာလာတပ္မေတာ္ဆုိတာရွိေနမွာပဲ၊ဒါကုိအသိအမွတ္ျပဳရမယ္။အသိအမွတ္လည္း ျပဳရဲရမယ္။
စစ္အာဏာရွင္ႀကိဳးကုိင္ခံအစုိးရလုိ႔ပဲေျပာေျပာ၊ၾကံ႕ဖြတ္အစုိးရလုိ႔ပဲေခၚေခၚသူတုိ႔ကုိတခုေမးခ်င္ပါ တယ္။ၿမန္မာႏုိင္ငံမွာရွိတဲ့လူထုအမ်ားစုဟာဆင္းရဲတြင္းနက္ေနပါတယ္ဆုိတာကုိအသိအမွတ္ၿပဳရဲပါသလား၊ လူထုႀကီးအမွန္တကယ္ဆင္းရဲတြင္းနက္တယ္၊မနက္ဘူးဆိုတာကုိစာဖတ္သူမ်ားပဲသုံးသပ္ၿပီးအေျဖမွန္ထု တ္ေပးပါ။အမွန္တကယ္အဘက္ဘက္ကယုိယြင္းပ်က္စီးၿပီးနိမ့္က်ေနတာကုိလက္ရွိအုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့အစုိးရ အသိအမွတ္မျပဳႏုိင္သမွ်ကာလပတ္လုံးအတုိက္အခံမ်ားနဲ႔ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးေရးတုိ႔၊အမ်ဳိးသားျပန္လည္သင့္ ၿမတ္ေရးတုိ႔ ဆုိတာေတြဟာ အလွမ္းေဝးေနဦးမွာပါ။
တခုေတာ့ေျပာခ်င္ပါတယ္။ဂၽြန္မက္ကိန္းကေၿပာတယ္…ၿပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးေတြမလုပ္ဘူးဆုိရင္ အာရပ္ကမၻာလုိလူထုေတာ္လွန္ေရးေတြနဲ႔ၾကံဳေတြ႔ႏုိင္တယ္လုိ႔ေျပာဆုိခ်က္ဟာတန္ခုိးရွင္မုိ႔ ေဖာက္ထြင္းျမ င္ႏုိင္လုိ႔ေျပာသြားတာမဟုတ္ဘူး၊ရမ္းတုတ္ၿပီးေၿပာသြားတာလည္းမဟုတ္ဘူး … … သူဟာႏုိင္ငံေရးကၽြမ္းက်င္သူျဖစ္တယ္။ေရွ႕ကုိႀကိဳျမင္ေနတယ္…။အေတြ႔အၾကံဳနဲ႔သင္ခန္းစာေတြက ေပး လုိက္တဲ့ ျပဌာန္းခ်က္ပဲ။
အသိအမွတ္ျပဳတယ္ဆုိတာ စိတ္သတၱိရွိမွ လုပ္ရဲတဲ့အလုပ္ျဖစ္တယ္ … …။
အားလုံးကုိေလးစားစြာျဖင့္
ေမာင္ေမာင္ဝမ္း

0 comments:

Post a Comment